www.wikidata.be-by.nina.az

Генрых Матусавіч Вагнер У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вагнер Ге нрых Ма тусавіч Ва гнер 2 ліпеня

Генрых Матусавіч Вагнер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вагнер.

Ге́нрых Ма́тусавіч Ва́гнер (2 ліпеня 1922, г. Жырардаў, Польшча — 15 ліпеня 2000, г. Мінск, Беларусь) — беларускі кампазітар, педагог і музыкант. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі (1963), Народны артыст БССР (1988). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола БССР (1976), прафесар (1988).

Генрых Матусавіч Вагнер

Магіла кампазітара Генрыха Вагнера на Усходніх могілках Мінска.
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 2 ліпеня 1922(1922-07-02)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 ліпеня 2000(2000-07-15) (78 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Прафесіі кампазітар
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія Правіць

Вучыўся ў Варшаўскай кансерваторыі ігры на фартэпіяна (1936—1939 гг.). З 1939 г. у БССР; пры пераходзе мяжы быў арыштаваны, працаваў на тартаку і будаўніцтве чыгункі, але дзякуючы збегу абставін трапіў у Мінск і паступіў у кансерваторыю. Пасля нападу нацысцкай Германіі на СССР уцёк праз Маскву ў Саратаў, а потым у Душанбэ, дзе сфармаваўся Першы франтавы тэатр. Адказваў у ім за музычную частку.

У 1944 г. вярнуўся ў Мінск, як канцэртмайстар увайшоў у брыгаду беларускіх артыстаў. У 1947 г. ажаніўся з актрысай Таццянай Аляксеевай. Скончыў Беларускую кансерваторыю ў 1948 г. па класе фартэпіяна Р. І. Шаршэўскага і ў 1954 г. па класе кампазіцыі А. В. Багатырова. Працаваў канцэртмайстрам Беларускага радыё.

З 1962 г. выкладаў у Мінскім педінстытуце на кафедры музычнага выхавання. У 1963—1973 гг. адказны сакратар праўлення Саюза кампазітараў Беларусі.

Цікавіўся кантарскімі спевамі, у савецкі час удзельнічаў у «паўлегальных» фестывалях кантарскай музыкі ў Маскве.

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1998) — за сімфонію № 4 для сімфанічнага аркестра і народнага хора.

Творчасць Правіць

Асноўныя дасягненні ў жанрах балета, вакальна-сімфанічнай паэмы, сімфоніі, інструментальнага канцэрта. Творчасці Г. Вагнера ўласцівыя пластычнасць і нацыянальная характарнасць меласа, тэмбравая квяцістасць, дынамічнае развіццё музычных вобразаў.

Аўтар оперы «Сцежкаю жыцця» (лібрэта А. Вярцінскага і С. Штэйна па матывах аповесці В. Быкава «Воўчая зграя», пастаўлена ў 1980), першай беларускай тэлеоперы «Ранак» (лібрэта Я. Шабана па матывах паэмы А. Куляшова «Песня аб слаўным паходзе», пастаўлена ў 1967), балетаў «Падстаўная нявеста», «Святло і цені», «Пасля балю», араторыі «Кастрычнік», кантаты «Прызнанне Радзіме», вакальна-сімфанічных паэм «Вечна жывыя», «Героям Брэста», трох сімфоній і інш.

Значны ўклад зрабіў у развіццё жанру беларускага інструментальнага канцэрта. Пісаў музыку для дзяцей, да драматычных спектакляў і фільмаў.

Аўтар музыкі да кінафільмаў і тэлеспектакляў:

  1. 1966 — Чужое імя
  2. 1967 — І ніхто іншы
  3. 1967 — Ранак (тэлеопера па рамане «Калі зліваюцца рэкі» П. Броўкі)
  4. 1969 — Мы з Вулканам
  5. 1969 — Ткачы, тэлеспектакль
  6. 1970 — Неспадзяваная каханне
  7. 1971 — Паланэз Агінскага
  8. 1973 — І смех, і бяда (тэлевізійны)
  9. 1978 — Тэатр купца Япішкіна, тэлеспектакль

А таксама да тэлевізійных і дакументальных фільмаў «Генерал Пушча» (1967) і «Лісты ў неўміручасць» (1970).

Крытыка Правіць

Старэйшы калега Г. Вагнера Д. Камінскі (старшыня праўлення Саюза кампазітараў БССР у 1963—1966) ва ўспамінах 1980-х гадоў адгукнуўся пра яго так: «Я б не назваў Вагнера добрым кампазітарам. Большасць яго твораў уяўляе з сябе больш ці менш "хвосткі" набор тых ці іншых "абаротаў". Пісаў ён і сімфоніі, і асобныя п’есы для фартэпіяна, скрыпкі і іншых інструментаў, але ўсё гэта аднолькава невыразна. Мне асабіста яго творчасць ніколі не падабалася, дый чалавек ён нейкі назойлівы».

Зноскі

  1. ↑ Белорусская ССР: краткая энциклопедия: [в 5 т.]. Т. 5: Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — 738 с. — С. 98.
  2. ↑ http://belisrael.info/?p=13272

Літаратура Правіць

  • Аладава, Р. М. Вагнер Генрых Матусавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — С. 178—179. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
  • Жураўлёў Д. Поўны творчай энергіі // Беларусь. — 1972. — № 7. — С.
  • Аладава Р. Роздум з нагоды: Народнаму артысту Беларусі Г. Вагнеру — 70 // ЛіМ. — 1992. — № . — 3 ліпеня. — С.
  • Нісневіч, С. Г. Г. Вагнер. — Мн., 1969.

Спасылкі Правіць

Вікіпедыя, Вікі, кніга, кнігі, бібліятэка, артыкул, чытаць, спампоўваць, бясплатна, бясплатна спампаваць, mp3, відэа, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнак, музыка, песня, фільм, кніга, гульня, гульні.
Дата публікацыі:
U Vikipedyi yosc artykuly pra inshyh asob z prozvishcham Vagner Ge nryh Ma tusavich Va gner 2 lipenya 1922 g Zhyrarday Polshcha 15 lipenya 2000 g Minsk Belarus belaruski kampazitar 1 pedagog i muzykant Zasluzhany dzeyach mastactvay Belarusi 1963 1 Narodny artyst BSSR 1988 Layreat premii Leninskaga kamsamola BSSR 1976 prafesar 1988 Genryh Matusavich VagnerMagila kampazitara Genryha Vagnera na Ushodnih mogilkah Minska Asnoynaya infarmacyyaData naradzhennya 2 lipenya 1922 1922 07 02 Mesca naradzhennya Zhyrarday Q11700985 Q11825567 Varshayskae vayavodstva Polskaya Narodnaya RespublikaData smerci 15 lipenya 2000 2000 07 15 78 gadoy Mesca smerci Minsk BelarusMesca pahavannya Ushodniya mogilkiKraina SSSR BelarusAlma matar Varshayskaya kanservatoryya 1939 Belaruskaya dzyarzhaynaya akademiya muzykiMesca pracy BDPUMuzychnaya dzejnascPrafesii kampazitarGramadskaya dzejnascChlen u Belaruski sayuz kampazitarayPremii Premiya Leninskaga kamsamola Belarusi 1976 Uznagarody Zmest 1 Biyagrafiya 2 Tvorchasc 3 Krytyka 4 Znoski 5 Litaratura 6 SpasylkiBiyagrafiya PravicVuchyysya y Varshayskaj kanservatoryi igry na fartepiyana 1936 1939 gg Z 1939 g u BSSR pry perahodze myazhy byy aryshtavany pracavay na tartaku i budaynictve chygunki ale dzyakuyuchy zbegu abstavin trapiy u Minsk i pastupiy u kanservatoryyu 2 Paslya napadu nacysckaj Germanii na SSSR ucyok praz Maskvu y Saratay a potym u Dushanbe dze sfarmavaysya Pershy frantavy teatr Adkazvay u im za muzychnuyu chastku 2 U 1944 g vyarnuysya y Minsk yak kancertmajstar uvajshoy u brygadu belaruskih artystay U 1947 g azhaniysya z aktrysaj Taccyanaj Alyakseevaj 2 Skonchyy Belaruskuyu kanservatoryyu y 1948 g pa klase fartepiyana R I Sharsheyskaga i y 1954 g pa klase kampazicyi A V Bagatyrova Pracavay kancertmajstram Belaruskaga radyyo Z 1962 g vykladay u Minskim pedinstytuce na kafedry muzychnaga vyhavannya 1 U 1963 1973 gg adkazny sakratar praylennya Sayuza kampazitaray Belarusi 1 Cikaviysya kantarskimi spevami u savecki chas udzelnichay u paylegalnyh festyvalyah kantarskaj muzyki y Maskve 2 Layreat Dzyarzhaynaj premii Respubliki Belarus u galine litaratury mastactva i arhitektury 1998 za simfoniyu 4 dlya simfanichnaga arkestra i narodnaga hora Tvorchasc PravicAsnoynyya dasyagnenni y zhanrah baleta vakalna simfanichnaj paemy simfonii instrumentalnaga kancerta 1 Tvorchasci G Vagnera ylascivyya plastychnasc i nacyyanalnaya haraktarnasc melasa tembravaya kvyacistasc dynamichnae razviccyo muzychnyh vobrazay 1 Aytar opery Scezhkayu zhyccya libreta A Vyarcinskaga i S Shtejna pa matyvah apovesci V Bykava Voychaya zgraya pastaylena y 1980 pershaj belaruskaj teleopery Ranak libreta Ya Shabana pa matyvah paemy A Kulyashova Pesnya ab slaynym pahodze pastaylena y 1967 baletay Padstaynaya nyavesta Svyatlo i ceni Paslya balyu aratoryi Kastrychnik kantaty Pryznanne Radzime vakalna simfanichnyh paem Vechna zhyvyya Geroyam Bresta troh simfonij i insh 1 Znachny yklad zrabiy u razviccyo zhanru belaruskaga instrumentalnaga kancerta Pisay muzyku dlya dzyacej da dramatychnyh spektaklyay i filmay Aytar muzyki da kinafilmay i telespektaklyay 1966 Chuzhoe imya 1967 I nihto inshy 1967 Ranak teleopera pa ramane Kali zlivayucca reki P Broyki 1969 My z Vulkanam 1969 Tkachy telespektakl 1970 Nespadzyavanaya kahanne 1971 Palanez Aginskaga 1973 I smeh i byada televizijny 1978 Teatr kupca Yapishkina telespektaklA taksama da televizijnyh i dakumentalnyh filmay General Pushcha 1967 i Listy y neymiruchasc 1970 Krytyka PravicStarejshy kalega G Vagnera D Kaminski starshynya praylennya Sayuza kampazitaray BSSR u 1963 1966 va yspaminah 1980 h gadoy adguknuysya pra yago tak Ya b ne nazvay Vagnera dobrym kampazitaram Bolshasc yago tvoray uyaylyae z syabe bolsh ci mensh hvostki nabor tyh ci inshyh abarotay Pisay yon i simfonii i asobnyya p esy dlya fartepiyana skrypki i inshyh instrumentay ale ysyo geta adnolkava nevyrazna Mne asabista yago tvorchasc nikoli ne padabalasya dyj chalavek yon nejki nazojlivy 2 Znoski a b v g d e yo Belorusskaya SSR kratkaya enciklopediya v 5 t T 5 Biograficheskij spravochnik Mn Belorusskaya sovetskaya enciklopediya imeni Petrusya Brovki 1982 738 s S 98 a b v g d http belisrael info p 13272Litaratura PravicAladava R M Vagner Genryh Matusavich Encyklapedyya gistoryi Belarusi U 6 t T 2 Belick Gimn Redkal B I Sachanka gal red i insh Mast E E Zhakevich Mn BelEn 1994 S 178 179 20 000 ekz ISBN 5 85700 142 0 Zhuraylyoy D Poyny tvorchaj energii Belarus 1972 7 S Aladava R Rozdum z nagody Narodnamu artystu Belarusi G Vagneru 70 LiM 1992 3 lipenya S Nisnevich S G G Vagner Mn 1969 Spasylki PravicBiyagrafiya na hor by Vladimir Orlov Ne tot tot Vagner rusk Vagner Genrih Matusovich Arhivavana 5 sakavika 2016 rusk Aydyyozapisy G Vagnera Uzyata z https be wikipedia org w index php title Genryh Matusavich Vagner amp oldid 4477306