Метраполія Францыі (фр.: France métropolitaine) або французская метраполія — еўрапейская частка Францыі, якая складаецца з тэрыторый на кантыненце і бліжэйшых астравоў у Атлантычным акіяне, Ла-Маншы і Міжземным моры (у тым ліку і вострава Корсіка). Гэта некалькі састарэлы выраз, з прычыны таго, што ў 1962 годзе Алжыр атрымаў незалежнасць ад Францыі, а слова «метраполія» мае на ўвазе наяўнасць калоній. Заморскія ўладанні Францыі не носяць статусу калоній, з прычыны таго, што па канстытуцыі 1946 года быў створаны Французскі саюз. Афіцыйны юрыдычны тэрмін (які, напрыклад, ужываецца ў афіцыйных дакументах Еўрапейскага саюза) — еўрапейская тэрыторыя Францыі (фр.: territoire européen de la France).
Аднак у гутарковай мове французская метраполія (ці проста метраполія) супрацьпастаўляецца заморскім уладанням Францыі, гэта значыць тым тэрыторыям Французскай рэспублікі, якія знаходзяцца па-за еўрапейскай зонай.
Плошча метраполіі — 551 500 км², гэта значыць яна складае 80 % ад агульнай тэрыторыі краіны. Напачатку 2011 года насельніцтва метраполіі дасягнула 63 136 180 жыхароў, гэта значыць 96 % ад агульнай колькасці.
Часам выкарыстоўваецца тэрмін «кантынентальная Францыя» (фр.: France continentale), якая ўключае метраполію Францыі без Корсікі. Аднак, гэта таксама не зусім дакладнае вызначэнне, з прычыны таго, што Францыя мае некаторыя тэрыторыі на паўночным усходзе Паўднёвай Амерыкі — там размяшчаецца Французская Гвіяна.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Метраполія Францыі