Дэкупаж (фр.: decouper — выразаць ) — тэхніка дэкарыравання розных прадметаў, заснаваная на далучэнні малюнка, карціны або арнаменту (звычайнага выразанага) да прадмета, і пакрыцці лакам дзеля эфектнасці, захаванасці і даўгавечнасці.
Як від мастацтва дэкупаж першы раз згадваецца ў канцы XV стагоддзя ў Германіі, дзе выразаныя карцінкі пачалі выкарыстоўвацца для ўпрыгожвання мэблі. Пік захаплення гэтай тэхнікай наступіў у XVII стагоддзі ў Венецыі, калі ў моду ўвайшла мэбля, упрыгожаная інкрустацыямі ў кітайскім або японскім стылі. Венецыянскія майстры выразалі выявы, наклейвалі іх на паверхню мэблі і пакрывалі для абароны пластамі лаку. Шляхам такой аплікацыі мэбельшчыкі імітавалі дарагія ўсходнія інкрустацыі.
Дэкупаж быў вельмі модны пры двары французскага караля Людовіка XVI.
У Англіі дэкупаж увайшоў ва ўжытак шырокіх слаёў насельніцтва ў віктарыянскую эпоху, калі ў вялікай колькасці з'явіліся даступныя лісты з надрукаванымі калекцыямі для выразання. Да сярэдзіны XIX стагоддзя гэта захапленне стала масавым. У асноўным для работ выкарыстоўваліся сентыментальныя матывы кветак, пастаральнага сцэнак, фігурак і анёлка . З Англіі дэкупаж ў якасці хобі пранік у Амерыку, дзе быў шырока вядомы паміж Першай і Другой сусветнымі войнамі.
Спасылкі Правіць
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дэкупаж