Гісторыка-тэхнічны музей «Дом Чарапанавых» — філіял Ніжнетагільскага музея-запаведніка «Горназаводскі Урал». Размешчаны ў горадзе Ніжні Тагіл Свярдлоўскай вобласці, (Расія) на беразе Выйскай сажалкі, ВМЗ.
| Гісторыка-тэхнічны музей «Дом Чарапанавых» | |
|---|---|
| Заснаваны | 2004 год |
| Месцазнаходжанне | Ніжні Тагіл, вул. Верхняя Чарапанава, д. 1 |
| Праезд | Трамвай 3,9; аўтобус 5,8,14,15,19,41,44(Н. Чарамшанка),44(Пырлоўка) |
| Дырэктар | Лучнікоў Яўген Міхайлавіч |
| Адкрыты | серада, субота, нядзеля 10.00 - 17.30, чацвер 11.00 - 19.00, пятніца 10.00 - 16.30 |
| museum-nt.ru/index.php?o… |
Ад жылога дома да музея правіць
Гісторыка-тэхнічны музей «Дом Чарапанавых» — філіял Ніжнетагільскага музея-запаведніка «Горназаводскі Урал» — упершыню адкрыў свае дзверы для наведнікаў 12 жніўня 2004 года. Новы музей размясціўся ў двухпавярховым каменным асабняку XIX стагоддзя, якое раней належаў аднаму са стваральнікаў першага рускага паравоза Мірону Чарапанаву. Сям'я тагільскага майстра жыла ў ім да 1867 года, пасля чаго дом была набыта Кіраўніцтвам завода Выйскага медзеплавільнага завода пад службовыя кватэры для сваіх кіраўнікоў. У розныя гады тут жылі кіраўнікі Выйскага завода — Восіп Залескі, які стаў пасля прафесарам Маскоўскага тэхналагічнага інстытута, і Леанід Чэлышаў з сем'ямі. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі ў доме месціліся розныя савецкія канторы, а пад канец 1940-х гадоў яго гаспадарамі робяцца выхаванцы дзіцячага прымальніка-размеркавальніка УУС. У 1960 годзе «Доме Чарапанавых» быў прысвоены статус помніка архітэктуры першай паловы XIX стагоддзі, будынак стала ахоўвацца дзяржавай. У 1984 годзе дом перайшлз ва ўласнасць Ніжнетагільскага музея-запаведніка, пачынаецца яго вывучэнне і рэстаўрацыя.
У аднаўленні «Дома Чарапанавых», якое падоўжылася 20 гадоў (на працягласць прац паўплываў эканамічны крызіс 1990-х гадоў) узяў удзел увесь горад. Музей ствараўся «усім светам» — метадам народнай будоўлі. У яго рэстаўрацыі, уладкаванні тэрыторыі, пабудове экспазіцыі апроч музейных працаўнікоў узялі ўдзел шматлікія арганізацыі, установы, з'яднанні, прыватныя прадпрыемцы. Кіроўныя функцыі па стварэнні музея ўзялі на сябе гарадскія ўлады. Вялікую ролю ў рамонтных працах і падаванні часткі экспанатаў згуляла Свярдлоўская чыгунка. Творчую групу, якая была створана для распрацоўкі канцэпцыі музея і стварэння музейнай экспазіцыі, узначаліла Людміла Паўлаўна Малеева, заслужаны працаўнік культуры Расійскай Федэрацыі. У 2005 годзе гэты творчы гурт ў складзе Л. П. Малеевай, Т. Д. Скрабінай, М. А. Байковай, Е. Г. Смятанінай і Ё. М. Стаўцава была ганаравана музейнай прэміі імя А. Я. Клера (за лепшую экспазіцыю 2004 года). У дні святкавання 170-годдзя першага рускага паравоза, у жніўні 2004 года, «Дом Чарапанавых» адкрыў свае дзверы для першых наведнікаў.
Літаратура правіць
- Гребнев А. Наш первый паровоз как первая любовь // Тагильский рабочий. 2004. 30 июня. [1]
- Смирнов А. Музыка с железного диска // Тагильский рабочий. 1985. 24 июля. [2]
- Ставцев Е. М. Ребёнок в музее истории техники: из опыта работы музея «Дом Черепановых» // Ученые записки Нижнетагильской государственной социально-педагогической академии. Общественные науки. 2008.
- Ставцев Е. М. Историко-технический музей «Дом Черепановых» — «политехнический музей» Нижнего Тагила // Металлург. Научно-технический и производственный журнал. 2009. № 10. С. 84—88. [3] 10 лістапада 2019.
- Ставцев Е. Первый паровоз, как первая любовь // Веси [г. Екатеринбург]. 2012. № 6 (82). Август. Спецвыпуск «Нижний Тагил». С. 18—21. [4] [5]
Спасылкі правіць
- Историко-технический музей «Дом Черепановых» на сайте Нижнетагильского музея-заповедника «Горнозаводской Урал» [6]
- Музей истории техники «Дом Черепановых» на сайте «ПУТЕВОДИТЕЛЬ ПО ГОРОДУ НИЖНИЙ ТАГИЛ» [7]
- Фильм «Дом-музей Черепановых». Часть 1. [8]
- Фильм «Дом-музей Черепановых». Часть 2. [9]
- Фильм «Дом-музей Черепановых». Часть 3. [10]
- Фильм «Дом-музей Черепановых». Часть 4. [11]
- Фильм «Дом-музей Черепановых». Часть 5. [12]
- Идти в музей, чтобы покататься на поезде? Почему бы нет! // Все новости. Информационное агентство Нижнего Тагила [13]