Фавізм (ад фр.: fauve — драпежнік) — плынь у выяўленчым мастацтве. Узнік у пачатку 20 ст. Яго асноўныя прадстаўнікі - французскія жывапісцы А.Маціс, А.Дэрэн, М. дэ Вламінк, А.Маркэ, Ж.Руо і інш. Назва паходзіць ад таго, што асобныя крытыкі зневажальна называлі прадстаўнікоў гэтай плыні «драпежнікамі», «дзікунамі» з-за наяўнасці ў іх творах мноства надзвычай яркіх, чыстых колераў. Фавізм вызначаўся пошукам своеасаблівай прыгажосці і гармоніі, імкненнем даць гледачу радасць, задавальненне і мастацкую асалоду. Фавісты імкнуліся не «капіраваць», а наноў «вынаходзіць», «ствараць» рэчаіснасць на аснове ўнутраных жаданняў і ўяўленняў. Іх лідар А.Маціс не хацеў «нічога, акрамя колеру» і лічыў, што мастак павінен імкнуцца да выяўлення асабістага духу.
Літаратура Правіць
- Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2003. ISBN 985-11-0277-6