Мадэ́рн (ад фр.: moderne — сучасны), ар-нуво (фр.: art nouveau, літар. «новае мастацтва»), югендстыль (ням.: Jugendstil — «малады стыль») — мастацкі кірунак у мастацтве, найбольш папулярны ў другой палове XIX — пачатку XX стагоддзя. Яго характэрнымі асаблівасцямі з'яўляюцца адмова ад прамых ліній і вуглоў на карысць больш натуральных, «прыродных» ліній, цікавасць да новых тэхналогій (напрыклад у архітэктуры), росквіт прыкладнога мастацтва.
Мод Адамс як Жанна д’Арк. Афіша 1909 г.
Мадэрн імкнуўся спалучаць мастацкія і ўтылітарныя функцыі ствараных твораў, залучыць у сферу прыгожага ўсе сферы дзейнасці чалавека. У іншых краінах завецца таксама: «ціфані» (па імі Л. К. Ціфані) у ЗША, «ар-нуво» і «fin de siècle» (літар. «канец века») у Францыі, «югендстыль» (дакладней, «югендштыль» — ням.: Jugendstil, па назве заснаванага ў 1896 годзе ілюстраванага часопіса Die Jugend) у Германіі, «стыль Сецэсіён» (Secessionsstil) у Аўстрыі, «мадэрн стайл» (modern style, літар. «сучасны стыль») у Англіі, «стыль ліберці» ў Італіі, «мадэрнізму» ў Іспаніі, «Nieuwe Kunst» у Нідэрландах, «яловы стыль» (style sapin) у Швейцарыі.
Выбітныя прадстаўнікі Правіць
- Станіслаў Выспяньскі (Польшча)
- Людвіг Канаржэўскі (Польшча)
- Густаў Клімт (Аўстра-Венгрыя)
- Альфонс Марыя Муха (Аўстра-Венгрыя, Чэхаславакія)
- Канстанцін Сомаў (Расія)
- Ханс Унгер (Германія)
- Міхаіл Урубель (Расія)
Гл. таксама Правіць
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мадэрн у выяўленчым мастацтве
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мадэрн у архітэктуры
- Сусветны дзень мадэрну
- Япанізм
- Мадэрнізм
- Постмадэрн
- Танец мадэрн
- Гуцульская сецэстя