Інжыне́р, інжыне́рка (фр.: ingénieur, ад лац.: ingenium — здольнасць, вынаходлівасць) — спецыяліст з вышэйшый тэхнічнай адукацыяй, стваральнік інфармацыі пра архітэктуру матэрыяльнага сродку дасягнення мэты і яе функцыянальныя ўласцівасцях, спосаб (тэхналогіі) вырабу гэтага сродку (прадукта), роўна як сам сродак і матэрыяльнае ўвасабленне мэты, ажыццяўляе кіраўніцтва і кантроль за вырабам прадукта.
Асноўнай інжынернай задачай лічыцца распрацоўка новых і аптымізацыя існуючых рашэнняў. Напрыклад: аптымізацыя праектнага рашэння (у т. л. варыянтнае праектаванне), аптымізацыя тэхналогіі і т. п. Распрацоўка прынцыпова новых рашэнняў (у т. л. вынаходстваў) складае малую частку інжынернай працы, але найбольш значную.
Першапачаткова інжынерамі звалі асоб, якія кіравалі ваеннымі машынамі. Паняцце «грамадзянскі інжынер» з'явілася ў XVI стагоддзі ў Галандыі ў дачыненні да будаўнікоў мостаў і дарог, затым у Англіі і іншых краінах.
Гл. таксама Правіць
| Інжынер на Вікісховішчы |
- Дылберт
- Вынаходнік
Зноскі
- Слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; ўклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш]; навук. рэд. А. А. Лукашанец, В. П. Русак. - Мінск : Беларус. навука, 2012. - 916 с. - ISBN 978-985-08-1365-7 : 53 334 р.